Afbeelding

Motueka, Westport, Punakaiki en Hokitika

 

Hallo allemaal,

Hier weer een bericht uit Nieuw Zeeland. 6 januari hebben we een fantastische kanotocht gedaan in het Abel Tasman National Park. ’s Ochtends vroeg om 7.00 uur werden we opgepikt door een taxibusje dat ons naar het park bracht. Rond een uur of acht stonden we op het strand. Er was nog een Nederlands stel dat kayaks gehuurd had voor vrij kayakken rond twee eilanden genaamd Fisherman’s Island en Adele Island. Op Fisherman’s Island, de kleinere van de twee, zouden blue eyed pinguin’s te zien zijn en op Adele Island leeft een zeehonden kolonie. Maar voordat we konden beginnen moest er natuurlijk een veiligheidsinstructie gegeven worden. Aangezien er nog een gezin zou komen wou de vrouw van het kayak bedrijf de instructies pas geven zodra die er waren. Uiteindelijk kwamen ze dan toch nog opdagen, halverwege de veiligheidsinstructie moesten er ook nog weer een aantal naar het toilet, zodoende waren we pas rond 10 uur aan het kayakken. Eenmaal aan het kayakken wouden we in eerste instantie aanleggen op Fisherman’s Island op een klein strandje, maar omdat het daar al behoorlijk druk leek zijn we nog even door gekayakt. We hebben slechts een eenzame blue pinguin gezien. Rond het middaguur waren we halverwege Adele Island en nadat we wat zeehonden hadden zien liggen en zien zwemmen, hebben we in een inham aangelegd. Er was daar helemaal niemand, dus lekker van de rust genoten met z’n tweetjes. Er kwam op een meter afstand van ons een school van wel 1000 kleine visjes voorbij. Nadat we wat gezwommen hadden en onze broodjes hadden opgegeten, kwamen er vijf of zes kayaks aangevaren, wij besloten dus om maar weer verder te gaan. We hebben heel wat zeehonden van dichtbij gezien en hebben nog even aangelegd op een strandje, waarna we begonnen aan de terugweg naar het strand waar we begonnen met kayakken. Inmiddels was het bijna helemaal eb geworden en aangezien ze daar zo’n beetje het grootste verschil tussen eb en vloed schijnen te hebben, was het laatste stukje het zwaarst. Het water stond een heel stuk erg laag waardoor de golven zo af en toe over de kayak heen sloegen. Uiteindelijk konden we niet verder kayakken omdat het water te laag was. Het laatste stuk lag vol met schelpen waardoor het wat minder prettig lopen was. Aangekomen bij het strand moesten we nog eventjes wachten maar we werden met een busje teruggebracht naar het kayak bedrijf in Motueka. Vervolgens gaf de man achter de balie ons een lift naar het hostel, helemaal ideaal dus. Het hostel The Hat Trick lodge was weer een ideaal hostel, mooi klein, mooie keuken, fijn bed en tegenover de I-site. Achteraf gezien waren we graag iets langer gebleven om het super mooie Abel Tasman wat beter te verkennen, maar helaas hadden we de volgende hostels in Westport en Punakaiki al geboekt.

De volgende ochtend werden we rond half 12 opgepikt door de Kiwi Experience bus om naar Westport te gaan. Mooie trip gehad, we zijn nog even gestopt voor een duik in de Nelson lakes. Erg mooi daar, zoals overal in Nieuw Zeeland. Aangekomen in Westport moesten we 300 meter lopen naar het hostel Trip inn. Ook weer een fijn hostel, na Wellington treffen we het overal erg goed met de hostels. Hier zijn we twee nachten gebleven, de enige volle dag die we hier hebben gehad zijn we naar de Charleston coal mine geweest. Dit is de grootste nog werkende koolmijn in Nieuw Zeeland en groot dat was hij. Ze graven met grote, nee mega graafmachines die 25 ton kool in een keer opscheppen. Dit wordt in caterpillar vrachtwagens gegooid die 90 ton vervoeren. Deze brengen het vervolgens naar een soort kabelbaan waar bakken met 1500 kilo aan hingen. Deze kabelbaan gaat vervolgens over een dal heen waar het bij een trein station komt waar een trein klaar staat met wagons waar 30 ton kool in kan. Erg mooi om te zien allemaal, en als je die gids dan hoort praten over een iets kleinere machine, maar nog steeds erg groot, had hij het meteen over een baby haha.

Op 9 januari vertrokken we vanuit Westport naar Punakaiki. Vlak bij Westport hebben we nog een kustwandeling gedaan bij Cape Foulwind, het puntje van Nieuw Zeeland dat het dichts bij Australie ligt (3500 km). Er was ook een zeehondenkolonie, maar vergeleken met Abel Tasman park viel het wat tegen, ze waren vrij ver weg maar we hebben toch een leuke wandeling gehad. Eenmaal aangekomen in Punakaiki, bleek ons hostel (Backpackers Beach Hostel) letterlijk 20 meter van de zee te liggen, Ideaal! ’s Middags zijn we naar de pancakerocks en de blowholes toegelopen op het moment dat het vloed was. De Pancakerocks zagen eruit als pannenkoeken, dit komt door de afwisseling van laagjes hard en zacht gesteente, het is voor wetenschappers nog een raadsel waarom er zoveel dunne laagjes ontstaan zijn. De Blowholes waren indrukwekkend. We hadden mooi weer dus de hoeveelheden water wat omhoog gespoten werd viel wat tegen, maar zelfs nu kwam er af en toe een beste lading water omhoog. Op de terugweg kwamen we nog langs een kleine grot, waar we even ingelopen zijn. Helemaal binnenin was wel 1 hele glowworm te vinden  haha. ’s Avonds hebben we nog even de Truman track gelopen, wel een leuke route met leuk uitzicht bij het strand. Op 10 januari heeft Teun een gedeelte van de Inland Pack Track gelopen en een stuk richting Mount Bovis. De Inland Pack Track viel wat tegen omdat er afgelopen april een aardbeving was geweest, waardoor heel veel bomen waren omgewaaid. De route richting mount Bovis daarentegen was heel mooi, prachtige uitzichten. Vervolgens is Teun via de Bullock Creek weer terug naar het hostel gelopen wat ook erg mooi was. ’s Avonds hebben we samen nog even genoten van de zonsondergang.

De volgende dag, 11 januari, zijn we doorgereisd naar Hokitika. Jeetje wat een rotdag hebben we gehad zeg. ’s Ochtends om 10.30 uur moesten we bij de pancakerocks zijn om opgepikt te worden. Helaas kwam de bus pas rond kwart over 11 aan en bleef hij voor een lunch stop tot 12.30 uur. Vervolgens zijn we doorgereden naar Greymouth, daar gingen de feestgangers uit de bus verkleedkleren kopen voor een verkleedfeestje ’s avonds in Lake Mahinapua. Nadat we eindelijk weer in de bus zaten stopten we nog geen twee minuten later bij een brouwerij, waar 7 mensen uit de hele bus een excursie hadden geboekt. De bus bleef de gehele tijd netjes wachten in Greymouth. Zodoende hebben we over een rit die binnen anderhalf uur kan zes uur gedaan. Bedankt Kiwi Experience! Gelukkig is het hostel Mountain Jade in Hokitika waar we ons hebben laten droppen weer een erg goed hostel, enige minpuntje zijn de bedden die niet helemaal ideaal liggen. Op 12 januari ’s ochtends is Teun even gaan hardlopen en heeft Rianne lekker uitgeslapen, verder hebben we samen de Heritage wandeling rondom Hokitika gelopen. Hier kwamen we ook langs de renbaan, helaas gaan we net weg op de dag dat daar paardenraces zijn. Verder een mooie omgeving, alleen op het strand ligt een half oerwoud aangespoeld, das een beetje jammer. Verder hebben we nog een razendsnelle tour gehad bij een jade juwelier, waar jade gevonden wordt en wat ze er van maken. Jade is een hard groen gesteente, dat door de oorspronkelijke maori’s gebruikt werd als werktuigen en wapens. De volgende ochtend 13 januari is Teun gaan fietsen naar Hokitika Gorge (35 km verderop). Echt verschrikkelijk mooi, echt een plaatje als van een ansichtkaart. Om 12 uur was Teun weer terug, en hebben we samen een relaxte middag gehad en de hostel eigenaar wat beter leren kennen. Hij bood ons een lift aan naar de pickup plaats van de bus morgenochtend. Nu we hem wat beter kennen, kunnen we het hostel helemaal aanraden, wat een vriendelijke man. Verder hebben we vanmiddag dit verhaaltje getypt, morgen gaan we dus verder met de bus richting Franz Josef. Hopelijk rijdt de bus een beetje door en zijn we daar rond het middag uur.

Tot slot nog even dit,

Zoals velen van jullie waarschijnlijk al weten is oma Hunneman afgelopen week overleden. Via deze weg willen we iedereen die haar gekend heeft veel sterkte wensen met dit verlies.

Groetjes Teun en Rianne

 

2 thoughts on “Motueka, Westport, Punakaiki en Hokitika

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *