Afbeelding

Napier, Wellington en Nelson

Gelukkig nieuwjaar!

Tweede kerstdag hebben we in Napier ook op het strand doorgebracht. Lekker relaxen met prachtig weer, heerlijk! Zaterdag 27 december vertrokken we naar Wellington. Hier sliepen we in het hostel Lodge in the City. In dit hostel hadden we met moeite twee bedden in een dorm weten te boeken omdat met kerst en oud en nieuw alles vol zit. We verwachtten dan ook niet echt een top hostel, maar dit hostel leek rechtstreeks van een set van een horror film te komen. We zijn absoluut niet veeleisend maar als je 200 personen herbergt zijn 3 kooktoestellen gewoon veel te weinig, net als de 5 aanwezige pannen. Verder was het hostel overal smerig, lekte het water uit de leidingen uitde keuken en lekte het dak ondanks dat het mooi weer was. Voor het raam hing een enorme lichtreclame van het hostel, die rond 23.00 `s avonds aanging en onze hele kamer verlichtte omdat de gordijnen te licht en te kort waren. De bedden piepten en kraakten zo erg, dat iedereen wakker werd zodra iemand zich omdraaide. Teun heeft alles even aangedraaid met een imbussetje, waardoor dat probleem in ieder geval opgelost was.

Ondanks het verschrikkelijke hostel hebben we het toch wel naar ons zin gehad in Wellington. De dag dat we aankwamen in Wellington zijn we het stadscentrum wat gaan verkennen en zijn we naar de I-site geweest (vvv kantoor). De volgende dag zijn we naar het nationale museum geweest; het Te Papa museum. Heel groot en heel mooi, veel over de natuur en cultuur van Nieuw Zeeland gezien. We hebben daar zo’n beetje de hele dag rondgeneusd. De volgende dag 29 december zijn we weer gaan liften. Binnen 5 minuten zaten we weer in een auto, echt ongelofelijk hoe makkelijk het ging. Dit keer zijn we naar Porirua geweest, een bijstadje iets ten noorden van Wellington. Hier zijn we naar het Adrenalin Forest geweest, een klimbos. Je hebt dan een klimtuigje aan en gaat van kabelbanen en over touwbruggen hoog in de bomen. Ondanks dat we dit ook al in Duitsland hadden gedaan, hebben we weer erg genoten. De terugweg hadden we wat moeite met het vinden van een geschikte plaats, uiteindelijk zijn we vlak bij een parkje gaan staan. Aan de overkant van de weg stond een busje met twee vrouwen erin die een ijsje aan het eten waren. Na een paar minuten vroegen ze waar we heen moesten. Naar Wellington, oh dan brachten ze ons wel even. Ze hadden nog nooit lifters meegenomen, maar ze vonden het tijd voor een goede daad en ze hebben ons voor het hostel in Wellington afgezet. ’s Avonds zijn we uit eten geweest bij Five Stags. Er was een aanbieding dat we 2 hoofdgerechten voor de prijs van 1 kregen. Dus wij bestellen, voorgerecht iets met kippenpootjes, daarna ieders een biefstuk van 500 gram. Het duurde niet eens heel lang en toen kwamen ze aan met het biefstuk, dus wij vragen wanneer het voorgerecht kwam. Oeps foutje, waren ze helemaal vergeten. We mochten kiezen, we kregen het voorgerecht alsnog gratis, of we sloegen het over en zij betaalden onze drankjes. We gingen voor alsnog het voorgerecht. Maarja 500 gram biefstuk met wat aardappelen vulden de maag al meer dan behoorlijk. Teun had zelfs al een stukje van de biefstuk van Rianne gehad. Gelukkig had Teun nog wat ruimte vrij in de maag en gingen de 7! kippenpoten van het voorgerecht er ook nog wel in. Al met al hebben we ons daar dus tonnetje rond gegeten voor erg weinig, en het was ook nog erg lekker.

30 december zijn we Mount Victoria op geklommen om een goed uitzicht over de stad te hebben, het was best zwaar, maar het uitzicht zeker waard.  Verder hebben we een lekker rustig dagje gehad. Op oudjaarsdag zijn we met de Cable Car geweest, een soort ouderwetse treinwagon die 800 meter tegen de bult wordt opgetrokken. Het was wel grappig, want die wagon was helemaal met de helling meegebouwd als een trap. Eenmaal boven hebben we kort rondgekeken in het cable car museum en zijn we doorgewandeld richting Zealandia. Dit is een vogelreservaat met als doel het in 500 jaar te laten ontwikkelen tot soort regenwoud. Op zich wel interessant maar het was nog niet zover ontwikkeld dat het ook echt indrukwekkend was. ’s Avonds zijn we een stukje Mount Victoria op geklommen om vanaf daar het vuurwerk te bekijken. We hadden een heel mooi plekje ongeveer halverwege de top gevonden, waar we een geweldig uitzicht over de stad hadden. Beetje jammer was dat de vuurwerkshow nog geen 2 minuten duurde. We hadden wel iets meer verwacht van de hoofdstad van Nieuw Zeeland. Het bleek dat ze hier iets van Guy Fox hebben ergens begin november waarbij er veel vuurwerk wordt afgestoken en dat oud en nieuw amper met vuurwerk wordt gevierd. Op het moment dat we terug wouden gaan, kwamen we een paar kiwi’s tegen waarmee we wat vuurwerk hebben afgestoken en gezellig mee gekletst hebben. Ze zouden ons de volgende dag even wat van de stad laten zien mits ze niet een te grote kater hadden. Omdat we er vanuit gingen dat ze toch wel te brak zouden zijn hebben we gewoon ons eigen plan getrokken en zijn we naar de botanische tuinen van Wellington geweest. Rond het middaguur kregen we inderdaad een berichtje dat ze veel te brak waren om ons rond te leiden en ze wensten ons een prettige voortzetting van onze reis.

2 januari was gelukkig eindelijk de dag aangebroken dat we uit het hostel vertrokken. We hebben de schitterende overtocht naar Picton gemaakt, we hadden gelukkig prachtig weer zodat we hele mooie uitzichten hadden. Vanaf Picton zijn we doorgereisd naar Nelson, de laatste grote plaats voor het Abel Tasman national park. Het is een strandplaats, maar de zee is heel ondiep hier, het verschil tussen eb en vloed is ruim 2 kilometer. Het hostel Tasman Bay backpackers is precies het tegenovergestelde van het hostel in Wellington. De keuken is ruim en er is genoeg materiaal, verder zijn ze befaamd om hun gratis warme chocolade pudding/cake met ijs iedere dag om 20.00 uur ’s avonds. Echt super lekker!

De volgende ochtend ging Teun al vroeg weg om te mountainbiken, de dun mountain trail; een tocht van 43 kilometer. De eigenaar van het hostel waarschuwde dat het misschien niet handig was om meteen de 43 kilometer tocht te doen zonder mountainbike ervaring. Toch gedaan en het ging super goed, alleen tijdens de afdaling liep de ketting er een stuk of vijf keer af. Verder geweldige tocht, er stond 4 tot 6 uur voor, Teun heeft hem in 5 uur gedaan. De volgende dag zijn we naar het strand gefietst een stukje verderop. Een mooi strand, maar ook weer zo ontzettend ondiep water. Op het moment dat we aankwamen legden we onze handoeken 20 meter van het water. toen we weggingen was het water een kilometer van onze handoeken verwijderd. ’s Avonds zijn we een stukje richting het centrale punt van Nieuw Zeeland gelopen ergens boven op een heuvel. Het was te ver om er voordat het donker werd heen te lopen, maar vanaf het punt waar we gestopt zijn hebben we de zonsondergang over Nelson bekeken, we hadden een prachtig uitzicht.

Vandaag hebben we een rustig dagje gehad, Teun is vanochtend een paar uur wezen hardlopen, onder andere naar het centrale punt van Nieuw Zeeland, Rianne heeft lekker uitgeslapen. Vanmiddag zijn we even de stad in geweest en hebben we wat boodschappen gedaan voor morgen, dan gaan we de hele dag kayakken in het Abel Tasman National Park. Na het kayakken slapen we in Motueka en overmorgen vertrekken we richting Westport.

Groetjes uit Nieuw Zeeland,

Teun en Rianne

4 thoughts on “Napier, Wellington en Nelson

  1. ilse eggens says:

    Hoi daar, Gelukkig nieuwjaar. Dit is zo raar, Teun weet je nog dat ik vertelde dat wij op vakantie zouden naar Arubaen later curacau. Nou daar zijn we nu…..heerlijk en dat ik nu jullie verhaal zit te lezen vind ik zo grappig. De vakantie die wij nu doen is zo anders. Nieuw zeeland is veel mooier. Ik wil jullie veel plezier wensen bij abel tasman…..zoooooo mooooiiii. Groet ilse

  2. Kristine says:

    Aah ja, remember remember, the fifth of November. Op Guy Fawkes day/night wordt inderdaad de meeste “buskruit” de lucht in geschoten.
    Ik hoop desondanks dat Wellington niet teleurstelde.

    Ook heel veel plezier in Abel Tasman NP! Ik zou daar rustig aan doen 😉
    Ik ben erg benieuwd hoe jullie de rest van het Zuider-Eiland ervaren.

    Nog iets van de aarbeving van gister meegekregen?

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *