Afbeelding

Kaikoura, Christchurch en de terugreis

Hallo allemaal,

Hier het laatste bericht van onze blog. We zijn inmiddels weer terug in Nederland, maar nog even de laatste dingetjes die we gedaan hebben in Nieuw Zeeland. 2 februari ’s ochtends vroeg gingen we richting de boot om walvissen te bekijken. Het was mooi weer maar er stond best wel een beetje wind en ze waarschuwden voor zeeziekte. Eerst werden we met de bus richting de boot gebracht. Eenmaal op de boot, hebben we eerst 20 minuutjes gevaren en ging de kapitein met een hydrofoon onderwater luisteren of hij de walvissen hoorde. Na tien minuutjes rondjes varen/dobberen kwam onze eerste walvis boven water. Nouja eerlijk is eerlijk je zag niet erg veel van de walvis, het was meer een soort rots die in het water verscheen en die daar rustig bleef liggen. Na tien minuten ging de walvis weer naar de bodem van de oceaan, dit was het meest spectaculaire gedeelte, hier kregen we de beroemde staart van de walvis te zien. Verder hebben we nog zo’n walvis gezien en daarbij kregen we heel wat uitleg over hoe het nou kwam dat die walvissen daar voorkomen en waarom Kaikoura zo’n rijk zeeleven heeft. De oceaan heeft vlak voor de kust een hele diepe kloof zitten, hierdoor is de oceaan bijna 3 kilometer diep op 500 meter van het strand. Omdat we al vrij snel 2 walvissen hadden gezien, is de boot doorgevaren richting een groep van 300 dusky dolfijnen. Dit was eigenlijk spectaculairder dan de walvissen zelf, die beesten waren helemaal gek in de kop. Ze maakten continu salto’s door de lucht en hadden er zo te zien veel plezier in. Daarna zijn we nog doorgevaren richting albatrossen, grote zeemeeuwen met een spanwijdte van 3 meter. Helaas zagen we er maar één, maar hij was inderdaad groot. Teun was blij weer aan wal te staan omdat hij toch wel zeeziek begon te worden. Verder hebben we lekker rustig aangedaan die dag. De volgende ochtend gingen we al heel vroeg met dolfijnen zwemmen dus uitslapen was er niet bij. Voor de zekerheid heeft Teun nog even een pilletje tegen zeeziekte genomen, want het zou toch zonde zijn zo’n ervaring door zeeziekte te laten verpesten. Het zwemmen met dolfijnen kostte wel wat, maar we kregen zeker waar voor ons geld. Wat een belevenis, de dolfijnen zwommen op nog geen 10 centimeter van je vandaan en vlak naast je sprongen ze uit het water. Vergeleken met wat we in de Ba of Islands hadden gezien, waren er veel meer dolfijnen. Ze waren wel iets kleiner, maar veel bewegelijker. We hebben in totaal ongeveer 45 minuten met de dolfijnen in het water gelegen. Echt geweldig! Verder hebben we in Kaikoura niet veel actiefs meer gedaan, we zijn nog een keer uiteten geweest en verder hebben we vooral aan het strand gelegen.

Op 5 februari ging onze bus terug naar Christchurch, dit was pas om 15.45 uur terwijl we al om 10.00 uur ’s ochtends moesten uitchecken. We hebben de hele dag een beetje op het strand gelegen. We hebben nog dolfijnen in zee zien zwemmen nog geen 100 meter van het strand, gaaf om te zien.
’s Avonds weer terug in Christchurch zijn we naar de supermarkt gegaan om wat eten te halen. Verder hebben we in Christchurch niet zo veel spannends meer gedaan, beetje boek gelezen, nog even naar de winkel geweest voor wat pepermunt voor de vliegreis gehaald. ’s Avonds hebben we nog even wat geslapen en om 3.00 uur ’s nachts ging onze wekker weer. Omdat we het eten de vliegreis naar Nieuw Zeeland zo verschrikkelijk vonden, hebben we in Auckland op het vliegveld ieders twee grote broden van de Subway meegenomen, haha.

Op 8 februari, na nog wat behoorlijke turbulentie gehad te hebben, is ons vliegtuig om 5.10 uur geland op schiphol in het koude Nederland. Rianne haar bagage lag netjes op de band, maar Teun zijn bagage wou nog wat langer op vakantie blijven. Als het goed is wordt zijn tas nagestuurd met de post als de tas weer gevonden is.

Hierbij willen we iedereen nog even bedanken voor het lezen van onze blog! Wij hebben ontzettend genoten van onze reis naar Nieuw Zeeland en kunnen het aan iedereen aanraden om het ook te doen!

Groetjes Teun en Rianne

 

Afbeelding

Te Anau, Lake Tekapo en Christchurch

Hallo allemaal,
Hier weer een berichtje uit Nieuw Zeeland. 24 januari vertrokken we ’s ochtends vroeg uit Queenstown naar Milford Sound, om daar een cruise te gaan doen. Het was een best lange rit voordat we bij de boot aankwamen, maar de natuur onderweg was zoals altijd erg mooi. Tijdens de rit werden dan ook de nodige foto stops gemaakt. Uiteindelijk zaten we rond 13.00 uur ’s middags op de boot. We kregen een lunch van de kiwibus, een pita pit broodje. Het smaakte erg goed, alleen mag Teun het om bepaalde redenen nooit meer hebben van Rianne. Het was indrukwekkend hoe de gletsjers deze enorme fjorden hebben geschapen, vooral als je bedenkt hoeveel ijs er wel niet gelegen moet hebben. Helaas was de cruise niet erg lang, na een kleine 2 uur zat de cruise erop en reed de bus terug richting Queenstown. Halverwege werden wij gedropt in Te Anau. We moesten nog wel een eind lopen naar het hostel maar na eerst een keer verkeerd lopen, hebben we het hostel Steamers Beach Backpackers gevonden. ’s Avonds hebben nog even wat boodschappen gedaan, gegeten en een verschrikkelijk slechte film gekeken. De volgende ochtend ging Teuns wekker al om 4.00 uur omdat hij de Kepler track ging lopen. Normaal gesproken staan hier vier dagen voor, maar omdat het maar 60 km + 5 km heen en 5 km teruglopen was, dacht Teun dit wel in een dag te kunnen doen. Dus om 5.20 uur begonnen met lopen aan de track met een tas vol met water en eten. Teun had zijn hardloopschoenen aan om af en toe stukjes hard te lopen om niet in tijdnood te komen aan het eind van de dag. Al gauw bleek dat hardlopen met een volle tas geen succes was, dus gewoon stevig doorwandelen. De tocht was mooi, vooral ’s ochtends door en over bergen. ’s Middags was er veelal regenwoud waar de tocht doorheen ging. Rond 16.30 uur was Teun weer terug in het hostel, moe maar voldaan. De daaropvolgende twee dagen wel beetje last van stijve benen gehad maar verder prima overleefd. De rest van onze tijd in Te anau hebben we mede vanwege het weer vooral lekker geluierd en gezwommen in het meer.

We werden 27 januari weer opgepikt door de kiwibus om terug te gaan naar Queenstown, nog even gezellig met de bus chauffeur gepraat, die Teun al gauw voor gek verklaarde dat hij de Kepler track in een dag had gelopen. 28 januari ging de bus alweer door naar Lake Tekapo, hier kwamen we rond 13.00 uur aan bij het hostel Tailor-Made Tekapo Backpackers. We hebben ’s middags de I-site bezocht om te kijken wat we hier gingen doen. De 29e hebben we Mount John met ons tweeën bedwongen, een tocht van bijna 3 uur. Boven op de berg was een sterrenwacht, het zou een van de donkerste plaatsen in Nieuw Zeeland zijn. We zijn ’s avonds verder niet opgebleven vanwege de bewolking die er was toen wij er waren. Wel hebben we boven op de berg cola gedronken, organische cola. Heel bijzonder met stukjes, maar het smaakte wel redelijk. Verder hebben we in Lake Tekapo tijd doorgebracht bij het meer, Teun heeft er veel gezwommen in het meer, het was wel erg koud maar volgens Teun nog net te doen. Rianne heeft veel tijd doorgebracht met de hostel kitten. Deze was toen we vertrokken helemaal dol op Rianne.

Op 31 januari vertrokken we naar Christchurch, daar hebben we een stadswandeling gemaakt terwijl we naar de supermarkt liepen. Een van de buschauffeurs had ons een paar weken geleden gemeld dat het leek alsof de aardbeving 3 weken in plaats van drie jaar geleden was geest. Dit viel ons insziens honderd procent mee, er stond wel veel in de steigers, qua gebouwen in aanbouw. Het enige probleem leek dat er niet echt een stadscentrum meer was, ergens een paar straten vol barretjes en kleine winkeltjes was er niet. We hebben wat gedronken bij de cathedraal van de stad die ook zwaar beschadigd is door de aardbeving en genomineerd is om af te breken. ’s Avonds wouden we nog even gaan wandelen in het stadspark, toen er een evenement bleek te zijn. Sparks, het Christchurch Symphony Orkest trad op, ze speelden allemaal bekende filmmuziek. Zo werden bijvoorbeeld de thema songs van Pirates of the Caribbean, James Bond, Super Man, Harry Potter en The Godfather gespeeld. De avond werd afgesloten met een mooie vuurwerkshow. Erg leuke avond gehad.

Vanochtend vroeg, 1 februari gingen we met de bus richting Kaikoura, dit ligt noordelijker dan Christchurch aan de oostkust van het zuidereiland. Nadat we rond 10 uur ingecheckt hadden bij ons hostel The Sunrise Lodge, zijn we even bij het strand wezen kijken en verder hebben we vanmiddag whalewatching en dolphin encounter geboekt. Alles zat al wel vrij vol dus we hebben niet de meest gunstige tijden kunnen boeken. We moeten morgenochtend om 8 uur bij het whalewatchen zijn en dinsdag om half 6 ’s ochtends bij de de dolphin encounter, waar we dol fijn met dolfijnen gaan zwemmen.

Verder gaan we hier in Kaikoura onze vakantie lekker rustig in de warme zomer zon afsluiten. Straks nog weer twee nachtjes in Christchurch waarna onze terugreis naar het koude Nederland begint, bah!

Groetjes,

Teun en Rianne

Afbeelding

Franz Josef, Wanaka en Queenstown

Hallo allemaal,

Woensdag 14 januari werden we door de eigenaar van het hostel in Hokitika naar het pick-up point voor Franz Josef gebracht, ideaal! Rond het middaguur kwamen we bij het hostel aan wat we geboekt hadden; Glow Worm Cottages. Daar aangekomen vertelden ze ons dat ze overboekt waren, en dat ze ons daarom naar hun zusterhostel Chateau Franz verplaatst hadden en dat dit nog goedkoper voor ons zou uitvallen ook. Dus op naar het hostel, een paar honderd meter verderop. We gingen inchecken en toen begon de receptionist over de prijs, 110 NZD per nacht dus 3 nachten kwam uit op 330 NZD. We keken elkaar met verschrikte ogen aan en vertelden de receptionist dat we dit toch echt niet geboekt hadden. De kamers die we tot dan toe geboekt hadden, zaten allemaal rond de 30 dollar pp per nacht en dat was deze keer niet anders geweest. Gelukkig hadden we een bevestigingsmail van onze boeking waarin stond dat we een kamer voor 64 dollar per nacht hadden geboekt. Blijkbaar zat er ergens een fout in het online boekingssysteem waardoor het fout was gegaan, maar aangezien ze verder geen plaats vrij hadden behalve de motel-unit van 110 dollar, mochten wij daar slapen voor de prijs die in onze bevestigingsmail stond! Een mooie ruime kamer met tv, koelkast, douche en toilet, wat een luxe! ’s Middags zijn we naar de Franz Josef gletsjer gelopen. Er stond een bord met foto’s van de gletsjer in 2008 en 2012 waarop je kon zien dat er een heel groot deel van de gletsjer verdwenen was. En vanaf 2012 tot nu was er net zoveel verdwenen waardoor er niet veel meer van de gletsjer over was… De volgende dag is Teun ’s ochtends vroeg vertrokken om de Alex Knob track te lopen. Op de top was het vrij mistig maar Teun heeft toch nog een mooi uitzicht gehad van de omgeving en de gletsjer. Rianne sliep weer lekker uit en is daarna een boek gaan lezen. Op het einde van de middag, toen Teun weer terug was, begon het te regenen. De dag erna bleef het de hele dag regenen, waardoor we niet veel gedaan hebben. Wat waren we blij met onze ruime kamer op zo’n regenachtige dag, haha.

17 januari gingen we naar Wanaka, onderweg stopten we bij het spiegelmeer. De twee hoogste bergen van Nieuw Zeeland reflecteren daar in het water, mount Cook en mount Tasman. De buschauffeur had gezegd dat we naar een uitkijkpunt konden lopen en dan weer terug moesten, maar dat we niet helemaal om het meer konden lopen omdat het maar een stop van een uur was. Wij hadden gezien dat het rondje om het meer 4,5 km was, dus eigenwijs dat wij zijn hebben we wel het rondje om het meer gelopen en we waren ruim op tijd terug. Helaas hingen er wolken voor de bergen waardoor de weerspiegeling minder mooi was. Aan het einde van de middag kwamen we aan in Wanaka, en gingen we naar het hostel Wanaka Bakpaka. De volgende ochtend begon Teun om 5.00 uur (!!) aan de Roy’s Peak wandeling. Het uitzicht vanaf Roy’s Peak was geweldig, de zonsopkomst was erg mooi om te zien en superhelder weer zodat je veel kon zien. Aan het einde van de ochtend was Teun weer terug en hebben we beide gekeken naar de triathlon die in Wanaka gehouden werd. ’s Middags zijn we naar het park gegaan en hebben we frisbeegolf gespeeld. Heel wat anders dan boerengolf, maar erg leuk met flinke wind, heuvels en bomen die in de weg staan haha. ’s Avonds wouden we naar de bioscoop, we hadden namelijk gehoord dat die heel anders was dan een normale bios; je zit bijvoorbeeld op banken in plaats van op stoelen. Toen we kaartjes wouden kopen kregen we te horen dat de film uitverkocht was, helaas! De volgende dag was het regenachtig weer. We besloten daarom om naar Puzzling World te gaan, een soort museum met een groot doolhof en vele optische illusies. Er was ook een kamer die zo gevormd was dat je in de linkerhoek heel groot leek, en in de rechterhoek juist erg klein. Leuk om een keer te zien.

20 januari vertrokken we naar Queenstown. Hier zouden we gaan bungyjumpen, eindelijk!! ’s Middags snel onze spullen bij het hostel Deco Backpackers gedropt en naar het pick-up point gelopen, het is namelijk nog een stukje rijden. Ons gewicht werd echt letterlijk gedriedubbelcheckt zodat er niets fout zou gaan. We werden met een kabelbaan naar het springplatform gebracht. We konden eerst nog een aantal mensen zien springen en daarna was Teun aan de beurt. Voeten bij elkaar gebonden, naar het ‘springplankje’ waggelen en hoppa, daar ging Teun al! Teun was blij dat hij er vanaf was en het zal nooit een hobby van hem worden 😉 Vlak daarna mocht Rianne ook, gaaaaaf! Ze zou het zo weer doen! Na afloop kregen we een heus bungyjump-certificaat en een T-shirt. De volgende ochtend hebben we -moe van het bungyjumpen- uitgeslapen (voor zover dat ging tenminste, de veren van het matras zijn voelbaar…). ’s Middags is Teun de gondola-berg opgelopen en Rianne is met de gondola omhoog gegaan 🙂 Bovenaan was een zeepkist/rodelcircuit waar we beide een ritje gedaan hebben. Daarna hebben we nog een ijsje gegeten waarna we weer naar beneden gingen. De volgende dag heeft Teun de Ben Lomond track gedaan, weer net zo’n indrukwekkend uitzicht als op de Roy’s Peak in Wanaka, je kon heel mooi over Queenstown heen kijken en ook kon je precies het ‘spoor’ van de wandeltocht zien waar je vandaan kwam. Op de top van de berg heeft Teun nog een Franse jongen en een Fins meisje ontmoet. Hij was precies op tijd boven, er waren op dat moment maar drie mensen tegelijk op de top, terwijl er op de terugweg minstens 50 mensen aan de tocht bezig waren. ’s Middags zijn we naar het Park in Queenstown gegaan, hier hebben we ook weer frisbeegolf gespeeld. Vandaag, de laatste volle dag in Queenstown, hebben we weer uitgeslapen. We zijn naar het park gegaan waar Teun gezwommen heeft en Rianne was ondertussen aan het lezen. Aan het einde van de middag hebben we gekeken bij het landen van skydivers. Volgens ons waren het beginners want het deed ons gewoon pijn in de ogen hoe ze met de parachute omgingen, haha.

Morgen vertrekken we weer, we doen eerst een cruise in Milford Sound en daarna blijven we in Te Anau slapen.